Iniekcje geopolimerowe
Iniekcje geopolimerowa to iniekcja podłoża gruntowego wykorzystująca materiały (żywice) poliuretanowe, silikatowe, akrylowe, krzemianowe. Jest nieuciążliwą i nieinwazyjną technologią wzmacniania i stabilizacji podłoża gruntowego oraz poprawy parametrów posadowienia konstrukcji. Stabilizację gruntu z wykorzystaniem żywic stosuje się głównie w miejscach trudno dostępnych, gdzie mobilizacja ciężkiego sprzętu jest niemożliwa z przyczyn technicznych i ograniczeń ekonomicznych.
Iniekcja z powodzeniem zastępuje technologię jet grouting , której istotą jest zniszczenie gruntu przy jednoczesnym jego mieszaniu i zastąpieniu strumieniem wysokociśnieniowym zaprawy cementowej, istnieje prawdopodobieństwo obniżenia nośność gruntu w czasie potrzebnym do związania mieszanki betonowej, co może doprowadzić do niekontrolowanego osiadania obiektu.
Dodatkowo należy wziąć pod uwagę fakt, iż technologia jet-grounting ma również minimalną wytrzymałość betonu gruntowego w gruntach gliniastych. Powyższe rozwiązanie może skutkować rozluźnienie wiązania zaprawy wapiennej ścian fundamentowych oraz wypadanie z niej kamiennych bloków i cegieł".
Technologia wykonania dotyczy procesu iniekcji stabilizującej suche i wilgotne grunty jak i wypełnienie ubytków, kawern oraz pustych przestrzeni w strukturze gruntu. Zakres użycia uzależniony jest od temperatury i mieści się w granicach: +3 °C - +30°C dla materiałów na bazie żywic.